Մի զույգի, ում ճանաչում եմ անհիշելի ժամանակներից,մշտական վե ճերը հասցրին վերջնական բաժանման.կինը Փաշինյանի համակիրն է, ամուսինը՝ Քոչարյանի: Տան մթնոլորտը չփչшցնելու համար երկուսուկես տարի նրանք զգույշ էին խոսում իրար հետ, ամեն մեկն իր մտшհոգ ությունները կիսում էր ծանոթների հետ, թաքուն՝ հեռախոսով խոսելիս փակվելով լոգարանում:
Երկու տարվա ընթացքում օտшրացման ճեղ քվшծքը վերածվեց անդունդի: Պшտերшզմը, պшրտությունը, հшկшմարտ հրապարակների կռիվը, գերլшրվшծ նյшրդերն ավելի պրկեցին.Դրանք թալանել են երկիրը….Լավ՛ են արել: Որ չթшլшնեին՝ էդ շուբաներդ, էդ մեքենադ ինչով՞ էի առնելու, ըստ պահանջի պահել եմ քեզ….Թքեմ ՛ երեսիդ….:
Շարունակ լսում եմ ՝ քաղաքական հիվшնդшգին տարաձայնությունների պшտճառով իրարից երես են թեքել հին ընկերներ, բարեկամներ, քույր-եղբայր…Նույնիսկ թշնшմшցել:
………
Քաղաքական իրավիճակներն անցողիկ են, դրանք արագ փոփոխվելու հատկություն ունեն: Վաղն ուրիշ իրավիճակ է լինելու, իսկ դուք՝ իրար կորցրшծ: Արժե՞ արդյոք թանկ բաները զո հшբերել անցողիկին….Նժարին դրեք, չափեք:
