Թուրքիայի կառավարությունը նոր կամ օգտագործված ավիակիր գնելու մասին քննարկումներ է անցկացրել Մեծ Բրիտանիայի հետ, սակայն բանակցությունները հաջողությամբ չեն պսակվել, հաղորդում է Middle East Eye-ը՝ հղում անելով աղբյուրներին:
Նրանց խոսքով՝ Անկարան խնդրել էր գնել Queen Elizabeth դասի նոր կամ շшհшգործումից հանված ավիակիր, բայց բրիտանացի պաշտոնյաները մերժել են խնդրանքը: «Նրանք առաջարկել են վաճառել ավիակրի նախագիծը եւ տեխնիկական աջակցություն ցուցաբերել Թուրքիայում շինարարության ընթացքում»,- ասել է աղբյուրներից մեկը:
Թուրքիան արդեն կառուցում է TCG Anadolu թեթեւ ավիակիրը, որը հիմնված է իսպանական SPS Juan Carlos I (L-61) բազմաֆունկցիոնալ դեսանտային նավի վրա: Ակնկալվում է, որ կթողարկվի TCG Anadolu՝ կարճաժամկետ թռիչք եւ ուղղահայաց վայրէջք կատարող ինքնաթիռներ օգտագործելու հնարավորությամբ, ինչպիսին է F-35-ը:
Անկարայի կողմից ռուսական С-400 հակաօդային պաշտպանության համակարգ ձեռք բերելու հետ կապված՝ 2019-ին Թուրքիային F-35 ծրագրից հանելուց հետո անհասկանալի է՝ կկարողանա արդյոք TCG Anadolu-ն որեւէ ռшզմшկան ինքնաթիռ տեղակայել իր տարածքում:
«Բրիտանիայի կառավարության հետ խորհրդակցություններից հետո Թուրքիան որոշել է սեփական նավ կառուցել, այլ ոչ թե գնել այն»,- ասել է խնդրին ծանոթ երկրորդ աղբյուրը:
Մեծ Բրիտանիայի միջազգային առեւտրի նախարարության ներկայացուցիչը չի հերքել եւ չի հաստատել նշված խորհրդակցությունների փաստը:
«Որպես ՆԱՏՕ-ում մերձավոր դաշնակիցներ` Մեծ Բրիտանիան եւ Թուրքիան ունեն երկարատեւ եւ ամուր երկկողմ պաշտպանական հարաբերություններ` հիմնված համագործակցության եւ փոխգործակցության վրա»,- ասել է նա MEE-ին: «Մեծ Բրիտանիան եւ Թուրքիան պարբերաբար քննարկում են պաշտպանության եւ шնվտшնգության մի շարք հարցեր: Մենք չենք մեկնաբանում այդ քննարկումների մանրամասները»:
Թուրքական EDAM վերլուծական կենտրոնի պաշտպանական հետազոտությունների տնօրեն Ջան Ղասաբօղլուն կարծում է, որ թուրքական նավատորմը ափամերձ զսպիչ միջոցից վերածվում է հզոր ծովային նավատորմի` նոր սուզանավերով եւ TCG Anadolu-ով:
«Կառուցման դեպքում (ավիակրի) դա կնշանակի, որ աշխшրհшռшզմավարական հավակնությունները նույնիսկ դուրս են գալիս Միջերկրական ծովի սшհմաններից»,- ասել է նա: «Թուրքիան նախկինում երբեք չի ունեցել ավիակիրների նման նավատորմ: Այնպես որ, դա կլիներ օպերատիվ նորույթ: Պաշտպանական տնտեսության առումով փոխադրող ավիացիան շարունակում է մնալ ամենապահանջկոտ հատվածներից մեկը»:
2017 թվականից ի վեր Թուրքիան սկսել է զոր քեր ուղարկել տարածաշրջանի մի շարք երկրներ: Նա մեծ ռшզմшբազա ունի Արեւելյան Աֆրիկայում, որը ստեղծվել է հիմնականում Սոմալիի զինվորшկաններին Մոգադիշոյում պատրաստելու համար:
Անկարան բազա ունի նաեւ Կատարում, որը կառուցվել է Պարսից ծոցի ճգնաժամից հետո՝ արտաքին ճնշման դեմ Կատարի կառավարությանը օժանդակելու համար:
2020-ի սկզբից Թուրքիան ավելացրել է իր զորքերի եւ զի նված անօդաչու թռչող սարքերի քանակը Լիբիայում, ինչի համար պահանջվում է մատակարարման եւ տրանսպորտային բարդ համակարգ:
Անցյալ տարի թուրք զինվորականները ցույց տվեցին, որ անհրաժեշտության դեպքում կարող են արագ եւ հեշտությամբ մի քանի F-16 եւ վաղ նախազգուշական ինքնաթիռներ տեղակայել հյուսիսաֆրիկյան այդ երկրում:
Ղասաբօղլուն կարծում է, որ Մեծ Բրիտանիան մնում է միակ հնարավոր եվրոպական դաշնակիցը, որը քաղաքական եւ պաշտպանական պատճառներով համատեղ կարտադրի կամ կվաճառի սերիական ավիակիր: «Վստահ չեմ՝ արդյոք սա նպատակահարմար ներդրում կլիներ Թուրքիայի համար, որը գոնե առայժմ չունի արագ տեղակայման կամ օվկիանոսային հավակնությունների ռшզմшվարական մակարդակ»,- ասել է նա։
Նյութի աղբյուր՝ news.am
