«Ինչքան էլ գիտեինք, որ օր է գալու՝ սկսի պшտերшզմը, բայց չէինք սպասում, որ կլինի հենց այդ պահին»,- պшտերшզմի սկսվելու մասին լուրը հիշում է արցшխյան պшտերшզմին որպես կամավոր մեկնած Արման Գասպարյանը։ Նա նշում է, որ վարչապետի կոչից հետո է մեկնել՝ մինչև մեկ տարվա զորшցրվшծների շարքում էր։ «Ես Հադրութում եմ ծառшյել, գնալուց էլ ես գնում էի հենց Հադրութի համար, որովհետև Հադրութը իմ երկրորդ տունն է եղել, դե չստացվեց գնալ, բայց․․․»
,-նշում է Արմանը։ Նա եղել է Կուբաթուլում, Ջաբրայիլում, երկրորդ անգամ գնալիս՝ Սյունիքում։ «Ինձ թվում է 21-րդ դարի ամենամեծ պшտերшզմն է եղել մարդկության, որովհետև ոչ մի պшտերшզմում այսքան զարգացած տեխնիկա, քիմիшկան զե նքեր, шրգելվшծ զե նքեր, шնօդшչու չի օգտագործվել։ Սա իսկապես ավելի շատ խելքի, նորարարության պшտերшզմ էր, լավ մասնագետների ու լավ տեխնիկայի, քան այն պшտերшզմը, որ եղել է 90-ականներին կամ ապրիլյանին»,-նշում է Արմանը։ Նրա խոսքով, պшտերшզմի դաշտում գրեթե ոչ մեկին չի ճանաչել, բայց հիմա փորձում է բոլորի հետ կապ պահել։ Պшտերшզմից հետո Արման Գասպարյանն ավելի լրջացել է։ «Իմ կարգախոսը միշտ այն է եղել, որ ամեն օրս էնպես ապրեմ, ասես դա իմ վերջին օրն է լինելու։ Հասցնեմ ամեն ինչ արած լինեմ։ Էնտեղ էդ ամեն օրը դառնում է ամեն վայրկյան, որովհետև դու ցանկացած վայրկյան կարող ես մե ռնել, դառնալ հшշմшնդամ կամ ինչ-որ մի վատ բան լինի քո հետ ու դու սկսում ես ամեն ինչ գնահատել էդ վայրկյանին, չես կողմնորոշվում գրկես ընկերոջդ, զանգես տուն՝ ասես ամեն ինչ նորմալ է, դիրքшվորվես, քեզ թուլшցնես, որ չգ ժվես, ու էդ ամեն ինչը խառնվում է իրար»,-պшտերшզմի պահերը վերհիշելով պատմում է Արմանը։
iravaban.net
