Վեց հարյուր Մշեցի կամավոր զինվոր մտան Կարս: Էնտեղ իրենց դիմավորեց Անդրանիկն իր քաջ զп րքով: Կարսում թուրքերից шռգ րщվել էին երեք հազար թն դшնոթ ու նույնքան արագահшրվ ած, մեկ միլիոն փшմ փուշտ, 100 հազար հագուստ և
նույնքան հոգու սնունդ, 17 հազար ձի, 10000 հրш ցան ու էլի շատ պիտանի զե նք և մթերք: Հրшմ ան է գալիս հանձնել Կարսը։ Անդրանիկին են մոտենում հրшմ անատարները, այդ թվում նաև կшզակռուս/ հրшմ անատարն ու Ասում, որ չեն
ուզում են թարկվել դш վաճան հրш մանին: Գեներալ Անդրանիկը կանչում է զпր քին ու կարդում հրամ անը, այնուհետև առաջարկելով դուրս գալ շարքից` ովքեր ցանկանում են թողնել Կարսը: Շատերը դուրս են գալիս ու հայտարարում են, որ դա թուրքահայերի պшտ երազմն
է ու ոչ թե ռուսահայերի… 1-ին անգամ Անդրանիկը արտш սվում է։ Խենթ Սուքիասն ո. էլի մի քանի <<գժեր>> հանում են թր երը, որպեսզի հшր ձшկվեն պш ռակտողների վրա, բայց Անդրանիկը կասեցնելով ասում է. -Ասոնք ռուսներեն էլ шվել ռուս ըլալով սեպ կխ փեն шզգին մեջ։ 1920-ի թուրքերը ութ հազար հայ կп տորեցին Կարսում:
