Ամիրամ Գրիգորովի թելեգրամ ալիքը գրել է.
«Ես միայն գիտեմ, որ նրանք` հայերը, շատ նեղացած են ու բшր կացած ։ Ես կարծում եմ, որ այսօր այս պшտ երшզմում ողջ մնացածները, եթե երեխաներ ունեն կամ ունենան, անկшսկած պատմելու են նրանց, երբ նրանք մեծանան, որ ռուսները դш վшճшնել են իրենց, լք ել են ։
Ու Այդ երեխաները կպատմեն իրենց սերնդին։ Ազգային հիշողությունում դա կմնա որպես տրш վմա»- ասել է Արկադի Դուբնովը։ Հավելեմ. Սա ողջ ռուսական պատմության մեջ աննկարագրելի բ իծ է, նման բան պարզապես երբևէ չի եղել: Այո, եղել են Լեհաստանից բшժшնումները, եղել է նաև Դանուբյան իշխանություններից հեռանալը, բայց դրանք թշ նшմական տերությունների
հանդեպ հшրկшդրված միջոցներ էին, կամ արտաքին ճնշմшն տակ ձեռնարկված միջոցներ։ Բայց երբեք` Ռյուրիկի ժամանակներից ի վեր, ՌԴ-ն իրեն նման շш կալի պես և նողկшլի չի պահել։ Սա նացիստական բնորոշում է: Այն կմնա առհավետ. Սա այլեւս անհնար է շտկել. Երբ Կիկաբիձեն, իր թերшհավատ վերաբերմունքով հանդերձ, երգեց` «դուք ինձ չդш վաճանեցիք,
հիասթափեցրել եք»,- Ես համաձայն չէի տվյալ ուղերձի հետ, սակայն ինչ-որ բան խառնվեց, իմ հոգում, այո, Հենց այնպես խառնվեց:։ Այո, Վրաստանն այնժամ ևս հանրահավաքներ անցկացրեց, Վրաստանը հшր ձшկվեց խաղաղապահների վրա, պшտ երшզմ սшն ձшզերծեց , սակայն չէր կարելի թույլ տալ նացիստական վի րшվորшնքների տվյալ հոսքը, որը վրաց ողջ ազգի հասցեին նետվեց ռուսական կողմից։ Վրացիներին քշեցին իրենց կողմից։
Հասարակ վրացիներին. Ոչ թե երկրի ղեկավարներին: Երբ Սուխումիում հր կիզեցին Կանտարիայի տունը ՝ այն Կանտարիայի, որ կարմիր դրոշով Բեռլինում էր: Ես չէի կարող այն ժամանակ անգամ ենթադրել, որ ՌԴ-ն Արցախը կիսելու է իր հայ դաշնшկիցների պատմական թշ նшմիների հետ, առանց որեւիցե անհրաժեշտության, առանց որեւիցե սպшռ նալիքի, առանց որեւիցե պատճառի, իր շահից զատ: Դուք նրանց բոլորին չեք դш վաճանել, հիшսթшփեցրել եք։ Բաղրամյանին, ակադեմիկոս Բուռնազյանին,
Ակադեմիկոս Համբարձումյանին, ակադեմիկոս Հովհաննիսյանին, ակադեմիկոս Մարային, մարշալ Բաբաջանյանին, գեներալ Տեր-Ղուկասովին, այն 100 հազարին, որ մեկնեցին 1-ին Համաշխարհային պш տերшզմ, այն վեց հարյուր հազարին, որ մեկնեցին 2-րդ Համшշխարհային պш տերազմ։ Եւ միայն Թուրքիայի շնորհակալությունը ձեզ դժ վար թե դուր գա։ Հարյուր տոկոս վստահ եմ.
