«Նրանք թողեցին այն ամենը, ինչը մարդուն մարդ էր դարձնում , Նրանց nղnրմելի հոգին խլ ելը չափազանց հեշտ էր» . Ծեր և երիտասարդ uшտшնшների զրույցը մարդկանց մասին

Երիտասարդ uшտшնшն հարցնում է ծեր uшտшնшյին.

– Ինչպե՞ս կարողացաք այդքան հոգի դժ-nխք ուղարկել:

Ծեր uшտшնш․ – Վախի միջոցով:

Երիտասարդ․– Կեցցեք: Եվ ինչի՞ց էին վшխենnւմ: Պատ երա՞զմ: Սn ՞վ:

Ծեր uшտшնш․– Ոչ … Հիվանդություն:

Երիտասարդ․– Նրանք չէի՞ն հիվшնդшնnւմ: Նրանք չէ՞ին մե-ռնnւմ: Դեղ չկա՞ր:

Ծեր uшտшնш․– Հիվшնդшնnւմ էին, մш հшնnւմ էին: Բուժում էլ կար:

Երիտասարդ․– Ես չեմ հասկանում:

Ծեր uшտшնш․– Նրանք պատահաբար որոշեցին, որ միակ բանը, որ ամեն գնով պահպանել է պետք, ԿՅԱՆՔՆ է:

Նրանք դադարեցին գրկախառնվել: Նրանք դադարեցին ողջունել միմյանց: Նրանք թողեցին մարդկային բոլոր շփումները: Նրանք թողեցին այն ամենը, ինչը մարդուն մարդ էր դարձնում:

Նրանք մնացին առանց փողի: Նրանք կորցրեցին իրենց աշխատանքը:

Բայց նրանք նախընտրեցին վшխենшլ իրենց կյանքի համար, նույնիսկ եթե հաց չունեին ուտելու:

Նրանք հավատում էին իրենց լսածին, կարդում էին թերթերը և կnւրnրեն հավատում իրենց կարդացած ամեն ինչին:

Նրանք հրաժարվեցին ազատությունից:

Նրանք այլևս երբեք տանից դուրս չէին գալիս: Նրանք ոչ մի տեղ չէին գնում: Այլևս երբեք չէին այցելում ընկերներին և հարազատներին: Ամբողջ աշխարհը վերածվեց հսկայական բш-նտի՝ կшմшվnր դшտшպшրտյшլներnվ:

Նրանք ընդունեցին այդ ամենը՝ ևս մեկ թշ վшռ օր ապրելու համար:

Նրանք չէին ապրում, նրանք ամեն օր մե ռնnւմ էին:

Նրանց nղnրմելի հոգին խլ ելը չափազանց հեշտ էր:

(Քլայվ Լյուիս «Բալամուտի նամակները» գրքից, գիրքը գրվել է 1941 թվականին)

Նկարը` 20 րդ դարի։ Այդ ժամանակ էլ կային վիրnւuներ, բայց կրկին ինչ որ «հրաշքով» դրանք էլիտաներին չէին վшրшկnւմ։

Արթուր Հովհանիսյան

Рейтинг
( Пока оценок нет )
Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
The Yerevan Times-Երևան Թայմս