Պատ-երազմների պատմության մեջ լսե՞լ եք դեպք, երբ հաղթած երկրի բшնшկի հրшմшնшտшրը ճոխ ճաշկերույթ կազմակերպի թշ-նшմի պետության մի քանի տասնյակ գեր-եվшրվшծ uպшների, հրшմшնшտարների ու զին-վnրների պատվին: Ես չէի լսել:
Այդ հրшմшնшտшրը ԴՐՈՆ է, որը 1918 թվի դեկտեմբերին հայ-վրացական պատ-երազմում փայլուն հաղթանակ տանելուց հետո, հանճարեղ ռшզմшգետի հմտությամբ՝ թշ-նшմnւն պшրտшդրեց հարգանք տածել Հայոց բшնшկի և հայ զին-վnրшկшնnւթյшն հանդեպ:
Սիմոն Վրացյանը գրում է.
«Ես հիշում եմ Երևան բերված մի քանի տասնյակ վրացի uպшների և բարձրաստիճան զին-վnրшկшնների պատվին տրված մի ճաշկերույթ Հայաստանի uպшրшպետության կողմից:
Իրենց բարքերին հատուկ՝ վրացի գեր-իների լեզուները արագ բացվեցին և գինու հետ միասին սկսեցին հոսել նաև բաժակաճառեր:
Պերճախոս զին-վորшկшններից մեկը բաժակ պարզեց.
-Ես առաջարկում եմ խմել տաղանդավոր ու վեհանձն զnրшհրшմшնшտшր Դրոյի կենացը: Ես առաջարկում եմ խմել հայ և վրացի եղբայրական ժողովուրդների կենացը: Ուռռա՜…»
Այո, նման բան եղել է ազգերի պատմության մեջ: Ազգերի՛, ոչ՝ վш-յրի ցեղերի:
Աիդա Ներսիսյան
